تاثیر حاکمیت شرکتی بر تصمیم پذیرش صاحبکار و حق‌الزحمه حسابرسی

قضاوت در مورد پذیرش صاحبکار و در پی آن تعیین حق الزحمه حسابرسی، یکی از اولین مراحل بحرانی در فرایند مدیریت ریسک موسسات حسابرسی است، زیرا عدم توجه کافی، سبب افزایش خطرات ناشی از دعاوی حقوقی و رسوایی‌های مرتبط با حرفه می گردد. موسسات حسابرسی با ارزیابی ریسک صاحبکار و انتخاب استراتژی‌های مناسب حسابرسی، جهت هدایت چنین ریسک‌هایی تا سطح قابل قبول خود، سعی در کاهش ریسک موسسات خود دارند. در این پژوهش، تاثیر برخی از مکانیزم‌های حاکمیت شرکتی شامل ساختار هیات‌مدیره صاحبکار، حسابرسی داخلی، سهامدار عمده و سرمایه‌گذاران نهادی بر تصمیمات حسابرسان مستقل، مانند پذیرش صاحبکار و حق‌الزحمه حسابرسی مورد بررسی قرارگرفته است. فرضیه‌های پژوهش به کمک داده‌های گردآوری شده توسط ابزار پرسشنامه از 83 حسابدار رسمی در سال 1388، مورد بررسی قرار‌گرفته و نتایج حاصل از بررسی یافته‌ها نشان داد که به غیر از حسابرسی داخلی، سایر مکانیزم‌های حاکمیتی، تاثیری بر فرآیند پذیرش صاحبکار و تعیین حق‌الزحمه توسط حسابرسان مستقل ایرانی نداشته‌اند